مشخصات لپ تاپ دست دوم HP 15t-dw300

لپ تاپ دست دوم hp شیراز

از گذشته تاکنون خودروهای 6 چرخ قدرتمندی طراحی و تولید شده است که در اصل هدف از تولید این نوع خودروها کاربری نظامی، جاده‌ای و اتومبیل‌رانی بوده است. در ادامه این مقاله قصد داریم شما را با مشهورترین خودروهای 6 چرخ جهان و ویژگی‌های بی‌نظیر آن‌ها آشنا کنیم.

همانطور که عملکرد خودرو‌‌های چهارچرخ خیلی بهتر از عملکرد خودرو‌های 3 چرخ می‌باشد، می‌توان به‌راحتی حدس زد که عملکرد خودروهای 6 چرخ نیز خیلی بهتر از خودرو‌های 4 چرخ می‌باشد. هنوز هیچ کس نتوانسته است بفهمد که هدف مهندسین خودرو از طراحی و توسعه خودرو‌های 3 چرخ چه بوده است؟ ازاین‌رو نمی‌توان به‌طور یقین گفت که در مغز مهندسین خودرو‌های 3 چرخ چه‌ می‌گذشته است؟ جالب است که همین سوالات با پاسخ‌های مبهم، دوباره و دوباره در تاریخ طراحی و تولید خودرو‌ها برای همه طرفداران خودرو مطرح شده است. چراکه مهندسین خودرو پس از طراحی و توسعه خودرو‌های 3 چرخ، خودروهای 6 چرخ را نیز طراحی و تولید کرده‌اند، سپس آن‌ها را روانه‌ی بازار کرده‌اند.

نظر شما درمورد دلیل اصلی طراحی و تولید خودروهای 6 چرخ چیست؟

در میان تمامی پاسخ‌های مبهمی که وجود دارد، برخی از کارشناسان و همچنین طراحان خودرو بر این باورند که قدرت دلیل اصلی طراحی و تولید چنین خودرو‌هایی بوده است. به‌گونه‌ای که قدرت مانور خودروهای 6 چرخ در جاده‌ها خیلی بیشتر از خودرو‌های 3 چرخ و همچنین 4 چرخ می‌باشد. البته می‌توان چنین احتمالی نیز داد که ظاهری تهاجمی و منحصربه‌فرد دلیل اصلی برای طراحی و تولید اینگونه خودروها بوده است.

اگر بخواهیم از معیار ظاهر به دلیل اصلی طراحی و تولید خودروهای 6 چرخ بنگریم، باید بگوییم که واقعا خودروهای 6 چرخ در کنار مدل‌های 4 چرخ جذاب‌تر هستند و فوق‌العاده زیاد توجه همه را به خودشان جلب می‌کنند.

آشنایی با خودروهای 6 چرخ مشهور

امکان دارد برای شما چنین مسئله‌ای پیش نیامده باشد که خودروی 6 چرخ را از نزدیک ببینید ازاین‌رو با خود فکر کنید که خودروی 6 چرخ تنها در حد یک ایده می‌باشد که مرتبط به چند سال اخیر است. اما باید بگوییم که تاکنون خودروهای 6 چرخ فوق العاده محبوبی طراحی و تولید شده‌اند که ایده‌ی طراحی آن‌ها به چند دهه قبل باز می‌گردد و جالب‌تر از همه اینکه، حتی از خودروهای 6 چرخ در پیست مسابقات اتومبیل‌رانی نیز استفاده شده است. با تمام این تعاریف در زمینه خودروهای 6 چرخ قصد داریم در ادامه این مقاله توجه شما را به چند خودرو جذاب 6 چرخ جلب کنیم و شما را با خصوصیات و ویژگی‌های هر کدام از آن‌ها آشنا کنیم. ازاین‌رو اگر به دنیای خودرو به‌خصوص خودرو‌های جذاب و خاصی مانند خودروهای 6 چرخ علاقه دارید ادامه این مقاله را دنبال کنید.

1. خودروی سیتروئن CX Loadrunner

خودروی سیتروئن CX Loadrunner، محصول دهه 1970 می‌باشد. به‌گونه‌ای که تولید این خودرو از سال 1974 آغاز شده است و تا سال 1991 نیز ادامه داشته است. شاید ظاهر این خودرو برای شما جذابیت آنچنان خاصی نداشته باشد اما به این دلیل که این خودرو دارای طراحی آیرودینامیک بود آن زمان در میان طرفداران خودرو برای خود اسم و رسمی داشت.

جالب است بدانید که از این خودرو استفاده‌های مختلفی می‌شده است، به‌گونه ای که از این خودرو به‌عنوان آمبولانس، خودروی فیلم‌برداری، لیموزین و همچنین خودروی حمل روزنامه نیز استفاده می‌شده است. البته این خودروی فرانسوی، با هدف حمل و انتقال روزنامه طراحی و تولید شده بود. جالب است بدانید که تا قبل از اینکه اینترنت به‌وجود بیاید به این دلیل اکثر مردم اخبار را از روزنامه‌ها دنبال می‌کردند مسئول پخش روزنامه در کشور فرانسه خودروی سیتروئن CX Loadrunner بود. این خودرو دارای پیشرانه 4 سیلندری با حجم‌های 2 تا 2.5 لیتری بود.

2. خودروی کارمایکل کوماندو – هایلندر

این خودرو نیز مانند خودروی سیتروئن CX Loadrunner، محصول دهه 1970 می‌باشد. البته این خودرو در دهه 1980 نیز طراحی و تولید شده بود.‌خودروی کارمایکل کوماندو – هایلندر، یک خودروی ایتالیایی می‌باشد که توسط شرکت طراح و سازنده بریتانیایی کارمایکل طراحی و تولید شده است. شرکت بریتانیایی کارمایکل در دو دهه 1970 و همچنین 1980 دو مدل 6 چرخ کوماندو و هایلندر را براساس محصول لندرور طراحی و تولید کرد. هر دو نوع خودرویی که کمپانی بریتانیایی کارمایکل طراحی و تولید کرده بود از قوای فنی رنجرور استاندارد بهره‌مند شده بودند.

البته لازم است بدانید که محور اضافه شده در این دو مدل خودرو به هیچ وجه محرک نبود. موارد استفاده از دو مدل خودروی شرکت کارمایکل شامل خودرو‌های اکتشافی، آتشنشانی و همچنین خدمات فرودگاهی بوده است. شاید فکر کنید که خودروهای کوماندو – هایلندر به این دلیل که محور اضافه شده در آن‌ها متحرک نبوده‌ است عملکرد خوبی در مسیر‌های آفرود نداشته‌اند، اما باید بگوییم که وزن این دو مدل خودرو بین 6 چرخ آن‌ها تقسیم می‌شده است از این رو هیچ خللی در عملکرد آن‌ها در مسیر‌های آفرود ایجاد نمی‌شده است.

3. خودروی فرمول یک تیرل P34

مدیر بخش طراحی تیم تیرل با نام درک گاردنر، فرد فوق‌العاده خلاقی بود که ایده‌های متعددی برای طراحی و تولید خودرو‌های منحصر‌به فرد می‌داده است، یکی از این ایده‌های خلاقانه در طراحی و تولید خودرو به ساخت خودروی 6 چرخ فرمول یک تیرل P34 تبدیل شد. هدف درک گاردنر، مهندس خلاق خودروساز برای طراحی و ساخت این خودروی جذاب و منحصر‌به‌فرد، استفاده از دو تایر کوچک در جلوی خودرو برای افزایش چسبندگی و همچنین کاهش داونفوریس بوده است.

جالب‌ترین بخش از طراحی و تولید خودروی فرمول یک تیرل P34 استفاده از تایر‌های اختصاصی در این خودرو بوده است. به‌گونه‌ای که از تایر‌های اختصاصی 10 اینچی در ساخت این خودرو استفاده شده بود. اما شاید برای شما هم سوال باشد که چرا از تایر‌های 10 اینچی برای طراحی و تولید این خودرو استفاده شده بود؟ در پاسخ به این سوال باید بگوییم که آقای درک گاردنر تمایل زیادی داشت که ماشینی که طراحی کرده است در پیست اتومبیل‌رانی با دیگر خودرو‌ها مسابقه بدهد، ازاین‌رو در طراحی و تولید این خودرو از تایر‌های 10 اینچی استفاده شده است تا برای اولین بار در گرن پری اسپانیا در سال 1976 مسابقه دهد.

خودروی فرمول یک تیرل P34 بهترین عملکرد را داشته است به‌گونه‌ای که در سال 1976 در گرن پری سوئد باعث شد مقام‌های اول و دوم به تیم تیرل الف برسد و همچنین در پایان سال 1977 مقام سوم تیمی برای آن‌ها کسب شود. در سال 1978 دومین نمونه از این خودرو با نام P34B طراحی و تولید شد اما متاسفانه نتوانست مانند نمونه اول این خودرو به شکل آنچنان موفقی ظاهر شود.

4. خودروی پنتر 6

خودروی پنتر 6 در سال 1977 طراحی و تولید شد. این خودرو در نگاه اول به‌نظر خیلی عجیب و غریب است. مطمعناً شما هم با دیدن این خودرو چنین فکری کرده‌اید. این خودرو توسط یک برند خودروساز فوق‌العاده مطرح ایتالیایی با نام پنتر وست ویندز در سال 1977 تا سال 1978 تنها در دو دستگاه طراحی و تولید شده است. خودروی پنتر 6 دارای پیشرانه 8 سیلندری وی شکل، 8.2 لیتری کادیلاک به‌همراه دو توربوشارژر می‌باشد. البته لازم است بدانید که دو توربوشارژر این خودرو در جلوی اکسل عقب نصب شده

علاوه‌ بر تمامی این‌ها این خودرو دارای یک گیربکس 3 سرعته اتوماتیک نیز بوده است. طراحی و عملکرد پیشرانه کادیلاک استفاده شده در این خودرو به این شکل می‌باشد که پیشرانه کادیلاک 600 اسب بخار قدرت را تنها به محور عقب خودرو ارسال می‌کند. به این دلیل که دو محور جلویی این خودرو تنها وظیفه فرمان‌پذیری دارند. هدف از طراحی و تولید این خودرو سواری لوکس و راحت بوده است که با قیمت 39 هزار و 950 پوند یعنی 51 هزار دلار به فروش می‌رسیده است. جالب است بدانید که قیمت این خودرو دو برابر قیمت خودرو فراری مدل 512BB بوده است. با چنین براوردی به‌‌راحتی می‌توانید حدس بزنید که چرا تنها دو دستگاه از آن طراحی و تولید شده بوده است. به دلیل قیمت فوق‌العاده بالای این خودرو بود که تنها دو دستگاه از آن طراحی و تولید شد.

5. خودروی ساب 906

خودروی ساب 906، محصول سال 1981 می‌باشد. این خودرو توسط طراح مطرح و مشهور لیف ملبرگ طراحی و تولید شده است. البته طراحی این خودرو تنها طرح پیشنهادی از سوی لیف ملبرگ نبوده است بلکه جزء چندین طرح فوق‌العاده جذاب و منحصربه‌فرد از سوی این طراح خبره بوده است.

درواقع کار طراحی و تولید این خودرو توسط لیف ملبرگ به این شکل آغاز شد که یک دستگاه ساب 900 به او تحویل داده شد تا او 60 سانتی متر به طول این خودرو اضافه کند و همچنین 18 سانتی متر نیز به پهنای آن اضافه کند تا این مدل به مدل 906 تبدیل شود. جالب است بدانید که افزایش طول و پهنای مدل 900 که سرانجام به تولید مدل 906 تبدیل شد باعث شد تا فضای قابل توجهی در عقب این خودرو ایجاد شود که از فضای ایجاد شده در عقب این خودرو برای نصب یخچال فریزر، کابینت گرم کن غذا، سیستم صوتی با 16 بلندگو و همچنین تلوزیون استفاده می‌شد. متاسفانه در حال حاضر تنها می‌توان قطعات اوراق شده این خودرو جذاب و منحصربه‌فرد را در قبرستان‌های ماشین در سوئد یافت.

6. خودروی فرمول یک ویلیامز FW07D

جالب است بدانید که این خودرو حاصل اولین تلاش مهندسین تیم فرمول یک ویلیامز بود. به‌گونه‌ای که تیم فرمول یک ویلیامز در تلاش بودند تا خودرویی 6 چرخ را طراحی و تولید کنند که سرانجام تمامی تلاش‌های آن‌ها به موفقیت رسید و توانستند در سال 1982 این خودرو را روانه بازار کنند. این خودرو به‌گونه‌ای طراحی و تولید شده بود که در بخش عقب خود دارای دو محور بود. الگوی طراحی این خودروی منحصربه‌فرد به نمونه اولیه این خودرو که چهار چرخ بود برمیگرده است.

به‌گونه‌ای که مهندسین طراح این خودرو از نمونه چهار چرخ این خودرو ایده گرفتند و آن را مورد تست و بررسی قرار دادند تا توانستند ایده 6 چرخ بودن این خودرو را بدهند و آن را طراحی و تولید کنند. یکی از احتمالاتی که می‌توان در زمینه مطرح نبودن خودروهای 6 چرخ در فرمول یک مورد بررسی قرار داد این است که اگر تولید خودروی ویلیامز زودتر به پایان می‌رسید مطمعنا امروزه خودروهای 6 چرخ در فرمول یک جولان می‌دادند. مهم‌تر از همه اینکه مانع بزرگی بر سر راه مهندسین تیم فرمول یک ویلیامز به وجود آمد به‌گونه‌ای که در سال 1983 قوانین تغییر کرد و استفاده از خودروی 6 چرخ ممنوع شد.‌ از این رو این خودرو به عنوان آخرین خودروی مسابقه 6 چرخ در تاریخ شناخته می‌شود.

7. خودروی هاسلر

طراح بریتانیایی به نام ویلیام تونز که دارای ذهن فوق‌العاده خلاقی می‌باشد و طرح خودرو‌های فوق‌العاده استون مارتین لاگوندا و DBS را داده است، خودروی هاسلر را نیز طراحی و تولید کرده است. ویلیام تونز خودروی هاسلر را به‌گونه‌ای طراحی و تولید کرده است که دارای یک پیشرانه سری A مینی و همچنین سیستم انتقال قدرت محور جلو در قالب خودروی کیت می‌باشد.

8. خودروی فورز آیبکس

این خودرو توسط شرکت مهندسی انگلیسی فورز در سال 1988 تولید شد. البته این شرکت مهندسی سال‌ها به دنبال طراحی و توسعه این خودرو در بریتانیا بود. در کل تمامی خودروهایی که توسط این کمپانی طراحی و تولید می‌گردند با هدف استفاده به ‌عنوان خودرو‌های آتشنشانی، جنگلبانی و کشاورزی طراحی شده‌اند. این خودرو دارای 6 چرخ محرک می‌باشد که دارای پیشرانه 2.4 لیتری توربو دیزل فورد و گیربکس 6 سرعته دستی می‌باشد.

9. خودروی دوج T-Rex

خودروی تی رکس در سال 1997 طراحی و تولید شد. این خودرو به‌گونه‌ای طراحی و تولید شده است که دارای یک پیشرانه 10 سیلندری می‌باشد که وی شکل است. این پیشرانه 10 سیلندری استفاده شده در خودروی تی رکس 8 لیتری می‌باشد که به همراه سیستم انتقال قدرت به هر 6 چرخ این خودرو مجهز شده است.

جالب است بدانید که طراحان و سازندگان این خودرو هیچ وقت میزان قدرت و گشتاور آن را اعلام نکرده‌اند. این مسئله خیلی عجیب به‌نظر می‌رسد اما همچنان دلیل پنهان ماندن آن مشخص نیست. خودروی تی رکس دارای فضای بار 2.6 متری می‌باشد. یکی از جالب‌ترین ویژگی‌های این خودرو این است که می‌توان ارتفاع سیستم تعلیق آن را تا 10 سانتی‌متر افزایش داد. عجیب‌تر از پنهان ماندن مسئله میزان قدرت و همچنین گشتاور تولیدی این خودرو این است که این خودرو هیچ وقت به مرحله تولید نهایی نرسید.

10. خودروی ترکول

خودروی ترکول محصول کمپانی مطرح روسی خودروساز ترکول می‌باشد. هدف کمپانی ترکول برای طراحی و تولید خودروهای خود، تولید خودروهای آف رود همه‌جارو می‌باشد. این کمپانی تاکنون خودرو‌های فوق‌العاده جذاب و منحصربه‌فردی را طراحی و تولید کرده است که این خودروها شامل: شاسی بلند‌های 4 و 6 محور متحرک می‌باشند که دارای تایر‌های بزرگی هستند و همین تایر‌های بزرگ جلوه و زیبایی خاصی به خودرو‌های این کمپانی داده است.

حتی در طراحی و ساخت خودروی ترکول نیز از تایر‌های بزرگ استفاده شده است. شاید با خود فکر کنید خودروی ترکول که دارای تایر‌های بزرگی می‌باشد تنها در مسیر‌های خاکی کاربرد دارد. اما باید بگوییم که خودروی ترکول علاوه براینکه در مسیر‌های خاکی کاربرد دارد به شناور شدن خودرو بر روی آب و همچنین حرکت در گل و لای و مرداب‌ها نیز کمک می‌کند. از‌این‌رو می‌توان نتیجه گرفت تایر‌های بزرگ و بادکنکی کاربرد‌های فراوانی دارند. این خودروی روسی دارای پیشرانه 4 سیلندری 2.4 لیتری توربو دیزل می‌باشد که نهایت قدرت آن 130 اسب بخار است. می‌توان گفت یکی از خودروهایی که به بهترین شکل از قدرت پیشرانه خود استفاده می‌کند، خودروی ترکول می‌باشد.

بوگاتی در کنار استون مارتین، فراری و چند برند منحصربفرد تولیدکننده خودروهای پرسرعت دیگر از کمپانی‌های هستند که تاکنون خودروی شاسی بلند معرفی نکردند. برندهای بزرگی که هیچ گاه تصمیمی برای رونمایی از یک مدل SUV نداشتند.

در حالی که پیشتر فراری با مدل Purosangue و استون مارتین با مدل Crossovers DBX تا حدودی تأیید کردند که می‌خواهند در این زمینه قدم بردارند، اما تا به حال اتومبیل SUV از سوی بوگاتی مشاهده نشده است. با این حال ممکن است در آینده شاهد تغییر نظر بوگاتی باشیم. چرا که در طی نمایشگاه اتومبیل پاریس، مدیرعامل این برند فرانسوی تأیید کرد که ممکن است در آینده یک نسخه SUV را به سبد محصولاتشان بیافزایند.

بوگاتی خودروی شاسی بلند می‌سازد

Stephan Winkelmann مدیرعامل وقت بوگاتی در مصاحبه ای با وب سایت Automotive News اروپا بیان داشت که شرکت به دنبال گسترش مدل محصولات خود است. او اظهار داشت که پیشرانه 16 سیلندر اگرچه عمده مدل‌های کمپانی را دربرمی‌گیرد اما این روند همیشگی نخواهد بود.

در حقیقت بوگاتی می‌خواهد یک شاسی بلند هیبریدی را در آینده نزدیک معرفی کند. در حال حاضر شرکت‌های بزرگی هستند که تصمیم به تولید شاسی بلند گرفتند و از جمله آنها باید به مازراتی، رولزرویس و چندی دیگر اشاره داشت.

در صورت آن که بوگاتی خودروی شاسی بلند هیبریدی را در آینده رونمایی کند، بدون شک این مدل از ویژگی‌های لوکسی برخوردار خواهد بود و شباهتی به مدل‌های فعلی نیز خواهد داشت. Winkelmann افزود که کمپانی می‌بایست سهامداران را درباره ارزش خودروی شاسی بلند قانع سازد، در غیر این صورت آنها راضی به تولید چنین مدلی نخواهند شد.

احتمالاً بوگاتی قصد داشته باشد پیشرانه 16 سیلندر هیبریدی را که قدرتی بیش از 1000 اسب بخاری دارد، به کار گیرد. همانطور که گفته شده جزئیات دقیقی در کار نیست و برای کسب اطلاعات بیشتر باید منتظر اخبار تکمیلی ماند.

به تازگی قرار است تا بزرگراه برقی در آلمان راه اندازی شود تا خودروهای برقی را در حالی که در حرکت هستند شارژ نماید. این پروژه در واقع پروژه جدید فولکس واگن بوده که در حال راه اندازی است و روند جدیدی از تکنولوژی را به همراه خواهد داشت.

این پروژه در واقع به این شکل خواهد بود که از طریق یک دسته طراحی شده بر روی سقف ماشین‌ها بتوان ماشین‌ها را شارژ نمود. در واقع این دسته به دکل‌ها و یا مسیر برقی طراحی شده متصل خواهد شد و عمل شارژ رسانی انجام خواهد شد. در نتیجه این پروژه به یک جاده‌ای نیاز دارد که مجهز به دل‌های برقی برای شارژ خودروها باشد و این جاده در آلمان در حال راه اندازی و احداث است. این جاده با عنوان eHighway با بزرگراه برقی افتتاح شده و ماشین‌های برقی مخصوصاً کامیون‌های برقی می‌توانند در طول مسیر خودروهای خود را شارژ نمایند.

افتتاح بزرگراه برقی در آلمان

این بزرگراه که به تازگی افتتاح شده هنوز در مراحل اولیه قرار دارد و احتمالاً مسیری 10 کیلومتری را پوشش خواهد داد. البته آلمان اولین و تنها کشوری نیست که از این تکنولوژی و ایده برای حمایت از محیط زیست پشتیبانی کرده است و کشورهای دیگری نیز قبلاً به احداث بزرگراه برقی پرداخته‌اند که می‌توان به سوئد و یا کالیفرنیا اشاره کرد. این پروژه نخستین بار در سال 2016 در سوئد اجرا شد. اما لازم به ذکر است که این بزرگراه برقی قطعاً مصرف هرگونه سوخت و آسیب به محیط زیست را به حداقل خواهد رساند و شاهد تحول عظیمی در صنعت خودرو خواهیم بود.

مراحل تکمیل تا مرحله آزمایشی این جاده تا سال 2022 به طول خواهد انجامید و احتمالاً در آن سال به طور آزمایشی تست خواهد شد. در نهایت اگر همه چیز به درستی پیش برود و این مسیر به عنوان یک مسیر برقی تکمیل خواهد شد و در اختیار رانندگان خودروهای برقی قرار خواهد گرفت در غیر این صورت این پروژه به طور کامل کنسل خواهد شد. باید اشاره کنیم که عملکرد این جاده چیزی شبیه به قطارهای برقی خواهد بود در نتیجه یک پروژه از پیش تعریف شده بود و احتمالاً نتیجه خوبی خواهد داشت. اما خودروهای این مسیر که مجهز به باتری هم هستند می‌توانند از طریق این کابل جاده‌ای هم به شارژ باتری خود بپردازند و هم از طریق برق به حرکت خود ادامه دهند در نتیجه برای شارژ خودروهای برقی نیاز به توقف خودرو نخواهد بود.

جمجمه 3.8 میلیون ساله چهره جدیدی را بر روی نیاکان ناشناخته انسان

جمجمه 3.8 میلیون ساله مرد Australopithecus anamensis، خویشاوند نزدیک لوسی، سرنخ‌هایی در مورد یکی از اولین انسان‌تباران (هومینین‌ها) که بر روی دو پا ایستاد، فراهم می‌کند. جمجمه اجداد انسانی Australopithecus که به طور قابل ملاحظه‌ای کامل است، برخی از شکاف‌های موجود در درخت تکاملی انسان را پر می‌کند. در ادامه با جزییات همراه ما باشید.

جمجمه 3.8 میلیون ساله و چهره جدید

مشاهده جمجمه دست نخورده Australopithecus در خاک اتیوپی باعث شد تا دیرینه‌شناس «یوهانس هیل سلسی» به معنای واقعی کلمه از شادی فریاد بزند. او می‌گوید:

این جمجمه چیزی است که من قبلا هرگز ندیده‌ام، در حالی که فسیل‌های جمجمه‌ای بسیاری را مشاهده کرده‌ام.

کشف اتفاقی توسط هیل سلسی و یک چوپان اتیوپیایی، یک پرتره فریبنده از چهره 3.8 میلیون ساله را ایجاد کرده است. چیزی که از یک مرحله مهم تکامل انسان، یک نگاه بی‌سابقه به یک گونه هومینین ارائه می‌دهد. کارشناسان معتقدند که این فسیل خارق‌العاده می‌تواند به تعریف دوباره شاخه‌های درخت تکاملی انسان در زمانی که نیاکان ما به تازگی راه‌های کارآمد برای قدم زدن را به صورت عمودی تکامل داده‌اند، کمک کند.

«فرد اسپور» محقق تکامل انسانی موزه تاریخ طبیعی لندن است. او به منظور همراهی مطالعه جدید هیل سلسی و همکارانش در مجله Nature، در مقاله‌ای در قسمت اخبار و بازدیدها چنین می‌نویسد:

به نظر می‌رسد که این جمجه تبدیل به نماد مشهور دیگری از تکامل بشر شود.

این جمجه 3.8 میلیون ساله متعلق به چیست

جمجمه شگفت‌آور کامل در وورانسو میل واقع در منطقه افار اتیوپی، در سال 2016 کشف شد. اما پاسخ دادن به اولین سؤالی که پیش آمد، 3 سال و نیم کار سخت به دنبال داشت. MRD لقبی است که بعد از شناسایی هویت آن به جمجمه کشف‌شده داده شد.

هیل سلسی و همکارانش این جمجمه را با طیف گسترده‌ای از فسیل‌های هومینین از سراسر آفریقا مقایسه کردند. آن‌ها ویژگی‌های مختلف مورفولوژیکی را به دست آوردند تا ببینند که جمجمه متعلق به چه گونه‌ایست. همچنین در چه مکانی از صفات به هم پیوسته درخت خانوادگی ما جای می‌گیرد. نتایج نشان می‌دهد جمجمه متعلق به مرد Australopithecus anamensis است. نظریه‌ای که گونه هومینین را کمی زودتر از 3.8 میلیون سال قبل از تولد یک نسل بعدی یعنی Australopithecus afarensis از بین برد. فسیل مشهور لوسی متعلق به آن نسل است.

ویژگی‌های نیاکان هومینین ما

A. anamensis دارای هر دو خصوصیات میمون‌ها (بالا رفتن با بازوها و مچ‌ها) و انسان‌ها (تغییر در مچ پا و مفاصل زانو برای تسهیل راه رفتن روی دو پا) است. بیشتر نمونه‌های فسیلی قبلی A. anamensis به تکه‌های کوچک استخوانی مانند دندان، بخشی از فک یا قطعه‌ای از بازو یا ساق محدود می‌شود. فرصت ایجاد شده برای مطالعه یک مغز و صورت تقریبا کامل، تاییدکننده «میمون جنوبی» به عنوان یک گونه منحصر به فرد است. این کشف بزرگ بر تفاوت بین دو تن از اجداد باستانی هومینین ما، A. anamensis و A. afarensis تاثیر می‌گذارد. هیل سلسی می‌گوید:

بیشتر صفات خود A. anamensis کاملا ابتدایی است. تنها چند ویژگی منحصر به فرد مشترک با A. afarensis وجود دارد. مانند منطقه دوار در ناحیه جلو. هر چیز دیگر آن‌ها واقعا ابتدایی است. اگر از پشت نگاهش کنید، به نظر می‌رسد میمون است. این چیزی است که من هرگز انتظار نداشتم در گونه‌ای که فرض می‌شود جد A. afarensis باشد، ببینم. بنابراین کل تفکراتمان را از نظر رابطه بین آن دو تغییر داد.

جمجمه همچنین در مورد ایده‌های غالب قبلی ما که می‌گوید اجداد قدیمی‌تر ما به طور مستقیم به اجداد جوان‌تر منجر شده‌اند، شک و تردید ایجاد می‌کند. در عوض نشان می‌دهد که این دو با هم زندگی می‌کرده‌اند. آن‌ها حداقل برای 100000 سال همزیستی داشته‌اند. اما دانشمندان تاکید می‌کنند که هنوز هم کاملا ممکن است که جمعیت اولیه A. anamensis منجر به A. afarensis شده باشد. شاید 4 میلیون سال پیش. آن‌ها بلافاصله پس از آن از بین نرفته‌اند. هیل سلسی توضیح می‌دهد:

احتمالا جمعیت کمی از A. anamensis خود را از جمعیت اصلی جدا کرده و دچار تغییرات اساسی شده و با گذشت زمان خود را از گونه‌های والدین A. anamensis متمایز کرده‌اند. این احتمال نیز وجود دارد که A. afarensis بعدا ظاهر شده باشند.

ایده‌های مخالف

«ریک پوتس» رئیس برنامه منشا انسانی اسمیتسونیان که در مطالعه جدید شرکت نکرد، از طریق ایمیل از حفاری در کنیا می‌گوید:

فقط به این دلیل که یک گونه دیگر به دیگری منجر می‌شود، به این معنی نیست که گونه‌های منبع (اجداد) ناپدید شده باشند. مدتی است که می‌دانیم درخت خانواده انسان مانند درختان تکاملی همه گونه‌های دیگر، در حال انشعاب و تنوع است. جمجه جدید، کشفی قابل توجه است؛ زیرا، الگوی تنوع زیستی را در یک دوره ضعیف از تکامل هومینین‌ها نشان می‌دهد. دقیقا همان گونه که اجداد ما تعهد قوی‌تری نسبت به راه رفتن روی دو پا داشتند.

زیستگاه و خوراک جمجمه 3.8 میلیون ساله

دیرینه‌شناس «کیو لکی» و همکارانش در سال 1995 گزارش دادند که A. anamensis اولین گونه شناخته شده‌ای است که مفصل زانو در آن گسترش یافته است. چیزی که به هر یک از پاهایش اجازه می‌دهد تمام وزن بدن خود را در طی راه رفتن دو قطبی تحمل کند. دو قطبی، نیاکان ما را از میمون‌ها جدا کرده و این امکان را فراهم می‌آورد تا بازماندگان باستانی بتوانند از طیف گسترده‌تری از زیستگاه‌ها نسبت به آنچه در دسترس درخت‌نوردان است، استفاده کنند.

جمجمه یافته شده در شن و ماسه دفن بوده است. جایی که یک دلتای رودخانه در سواحل یک دریاچه باستانی قرار داشته است. رسوبات ته‌نشین‌شده همچنین بقایای گیاهانی را در خود نگه داشته و نشان می‌دهند که محیط اطراف دریاچه باستانی عمدتا بوته خشک بوده. با این حال، ترکیبی از سایر اکوسیستم‌های محلی نیز در آنجا وجود دارد. «بورلی سیلور» زمین‌شناس دانشگاه Case Western Reserve و نویسنده اصلی تحقیق دوم در یک کنفرانس مطبوعاتی خود گفت:

در اطراف سواحل دریاچه و در امتداد رودخانه، جنگلی وجود داشته است؛ اما، اطراف آن خشک و تنها چند درخت داشته. شواهد نشان می‌دهد که مانند معاصران سایر سایت‌ها، احتمالا مرد هومینین رژیم غذایی سخت، میمون‌ها مانند دانه‌ها ، علف‌ها و خوراک‌های مشابه را داشته است.

محل کشف جمجمه 3.8 میلیون ساله

هیل سلسی و همکارانش 15 سال در منطقه وورانسو-میل اتیوپی مشغول به کار بودند. هنگامی که یک چوپان محلی در اردوگاه حضور یافت تا از یافتن برخی از فسیل‌های جالب توجه خبر دهد، هیل به او مشکوک شد.به خصوص به این دلیل که افراد محلی اغلب به دلیل اینکه می‌خواستند به جایی بروند و به سواری نیاز داشتند او را برای بازدید از مکان‌های فسیلی احتمالی دعوت می‌کردند. وی از «حبیب وروگیس» رئیس محلی که هر ساله کارهای میدانی را در منطقه برگزار می‌کند، خواست که ساعتی پیاده‌روی با چوپان انجام دهد تا از محل عنوان شده وی دیدن نماید. محل کشف فسیل در قسمت مرتفع منطقه بود، جایی که چوپان گله خود را برای فرار از طغیان فصلی در مناطق پایین‌تر جابجا کرده بود. هیل سلسی می گوید:

او به مدت سه ماه با بزهای خود در آنجا زندگی کرده است. وقتی که در حال حفر سوراخی برای بزهای تازه متولد شده بوده تا آن‌ها را از شغال و کفتارها محافظت کند، فسیل را مشاهده کرده است.

آتش‌سوزی، زلزله و سونامی؛ اتفاقاتی که در 24 ساعت اول انقراض دایناسورها

برای اولین بار، جزئیات خوبی از وضعیت کره زمین پس از برخورد یک سیارک به آن منتشر شده است. این سیارک که قدرتی به اندازه ده میلیارد بمب اتم در جنگ جهانی دوم داشته، حدود 65 میلیون سال پیش به زمین برخورد کرده و احتمالا عامل اصلی انقراض دایناسورها بوده است. این اطلاعات جدید را تیمی تحقیقاتی از دانشگاه آستین تگزاس، با استفاده از سنگ‌هایی که در شبه جزیره یوکاتان پیدا شده منتشر کرده‌اند.

این تحقیقات به دانشمندان کمک کرده تا تصویری واضح از اتفاقات آن روز داشته باشند. به گفته دریک پیتس، ستاره شناس ارشد موسسه فرانکلین در فیلادلفیا که عضوی از این تیم تحقیقاتی بوده، روز برخورد سیارک به زمین احتمالا پرماجراترین روز در تاریخ سیاره ما بوده است.

ناهنجاری فلزی در اعماق ماه

در ژوئن سال 2019، دانشمندان یک ناهنجاری فلزی در اعماق ماه و چیزی عجیب و غریب دفن شده در 180 مایلی زیر سطح این سیاره کشف کردند. در حالی که این اکتشاف کاملا شبیه به آغاز فیلم «استنلی کوبریک، 2001: یک ادیسه فضایی» است؛ اما، دانشمندان توضیحات علمی‌تری برای آن دارند

نقش بیگانگان در اکتشاف ناهنجاری فلزی در اعماق ماه

این ناهنجاری فلزی در اعماق ماه، بیش‌تر از این که از آثار بیگانگان باشد، احتمال می‌رود که باقی مانده‌ای از برخورد سیارک‌ها است. دانشمندان معتقدند که به جای یک سنگ بیگانه، با یک فلز 4.8 میلیون پوندی (تخمین زده شده) روبرو هستیم. «Peter B. James»، استادیار دانشگاه بیلور که در این مطالعه شرکت داشت، در آن زمان گفت:

تصور کنید که یک تکه فلز پنج برابر بزرگ‌تر از جزیره بزرگ هاوایی را در زیر زمین دفن کرده باشید.

این تحقیق در ژورنال Geophysical Research Letters منتشر شده است.

محل قرارگیری ناهنجاری فلزی در اعماق ماه

این ناهنجاری فلزی در اعماق ماه، در زیر بزرگ‌ترین دهانه آتشفشانی ایجاد شده از برخورد سیارک‌ها در زمان شکل‌گیری سیاره قرار دارد. منطقه‌ای که این فلز در آن قرار گرفته، «حوضه آیتکن» در قطب جنوب است که خود مسافت 2,000 کیلومتری (تقریبا 1,243 مایل) روی سطح سیاره دارد. همان طور که از سطح نمادین ماه مشهود است، این نوع بقایای برخوردهای قمری برای سیاره غیرمعمول نیستند. همچنین به دلیل عدم فرسایش در ماه، تکتونیک یا آتشفشان، اشکال ایجاد شده روی سطح آن در طول زمان بهتر از سطح زمین حفظ می‌شوند. اگر هر چیزی به دلیل اصابت به سطح ماه، روی سیاره ایجاد فرورفتگی کند، این فررفتگی در آن جا ماندگار می‌شود.

حلقه غول‌پیکر آتشین: خورشید گرفتگی حلقوی کریسمس از نوعی بسیار نادر در راه است

یک خورشید گرفتگی حلقوی کریسمس از نوعی بسیار نادر در راه است. این پدیده نادر این بار به صورت جزئی در بیش‌تر آسیا و خاورمیانه قابل مشاهده خواهد بود.

خورشید گرفتگی حلقوی کریسمس

این خورشید گرفتگی حلقوی کریسمس یک هدیه آسمانی ایده‌آل است. چیزی که در بعضی از نقاط جهان، خورشید تا حدودی توسط ماه تاریک خواهد شد. پس از آن، برای چند دقیقه گرانبها، «حلقه غول‌پیکر آتشین» در آسمان روز 26 دسامبر 2019 ظاهر می‌شود. این پدیده نوع خاصی از خورشید گرفتگی حلقوی است. موردی که بر خلاف «گرفتگی بزرگ آمریکا» در سال 2017، خورشید را به طور کامل پوشش نخواهد داد.

حلقه غول‌پیکر آتشین

پدیده «حلقه آتش» یا «حقله نور» توسط ماه ایجاد می‌شود. این خورشید گرفتگی حلقوی هنگامی رخ می‌دهد که ماه در آسمان نسبتا کوچک باشد. ماه دارای مدار بیضی کمی در اطراف زمین است؛ بنابراین می‌تواند بزرگ‌تر و یا کوچک‌تر از اندازه همیشگی خود ظاهر شود. این امر بستگی به موقعیت آن در آسمان دارد. وقتی به زمین نزدیک است، باعث پدیده «ماه‌افروختگی» یا «اَبَرماه» می‌شود. وقتی خیلی از زمین دور شد و از گرفتگی (یک حلقه بزرگ در کره آسمانی که مسیر آشکار خورشید را در طول سال نشان می‌دهد) به عنوان ماه جدید عبور کند، دقیقا درون قرص خورشید قرار می‌گیرد. کریسمس امسال، ماه 97 درصد از مرکز خورشید را در بر خواهد گرفت.

محل مشاهده

خورشید گرفتگی جزئی در خاورمیانه و آسیا قابل مشاهده خواهد بود. با این حال فقط کسانی که در قطر، امارات، عمان، جنوب هند، سریلانکا، اندونزی، سنگاپور، مالزی و گوام هستند، حلقه آتش را خواهند دید. این منظره عجیب حداکثر 3 دقیقه و 40 ثانیه طول خواهد کشید.

بهترین مکان برای تماشا

انتظار داریم که بهترین عکس‌ها از دستگاه‌های شفاف ماجراجویان و دنبال‌کنندگان کسوف در عربستان سعودی حاصل شود. در بزرگراه از ریاض به دامن، در میان آسمان‌های صاف تقریبا تضمین شده، منظره‌ای عجیب و غریب از خورشید که به عنوان حلقه آتش طلوع می‌کند، قابل مشاهده خواهد بود.

این پدیده در اثر انقباض جوی از شکل طبیعی خود خارج می‌شود و در صورت وجود ماسه و گرد و غبار زیادی در هوا، حتی با چشم غیرمسلح نیز قابل مشاهده است. بسیار مهم است که در این باره محتاطانه عمل کنید. دیدن یک خورشید گرفتگی حلقوی با چشم غیرمسلح بسیار خطرناک است. در طول کل این پدیده و در مکان‌هایی که خورشید گرفتگی جزئی دیده می‌شود، ناظران باید همیشه از عینک محافظ خورشید استفاده کنند.

خورشید گرفتگی حلقوی بعدی

خورشید گرفتگی حلقوی بعدی موردی است که در تاریخ 21 ژوئن سال 2020 رخ می‌دهد. در یک اتفاق زیبا، این بار هم تاریخ انقلاب تابستانی در نیم‌کره شمالی و تحول زمستانی در نیم‌کره جنوبی خواهد بود. همچنین در کنگو که به سختی در دسترس است، به اوج خود می‌رسد. اکثر علاقه‌مندان و دنبال‌کنندگان کسوف برای دیدن آن رویداد، در کلیساهای یکپارچه سنگی لالیبلا (Lalibela) اتیوپی جمع می‌شوند یا به شمال لهاسا (Lhasa) در تبت می‌روند. با این حال، این گرفتگی حداکثر 38 ثانیه طول خواهد کشید.

گرفتگی بعدی در آمریکای شمالی

دو خورشید گرفتگی حلقوی دیگر نیز پس از آن در آمریکای شمالی در 10 ژوئن 2021 در پارک استانی خرس قطبی کانادا (Polar Bear Provincial Park) در شمال انتاریو (Ontario) و در 14 اکتبر 2023 در سراسر غرب ایالات متحده، مکزیک، آمریکای مرکزی و برزیل رخ خواهد داد.

خورشیدی گرفتگی حلقوی رویداد جالبی است. اگر می‌خواهید «به طور کامل» آن را تجربه کنید، همان طور که برخی در ایالات متحده در طول گرفتگی بزرگ آمریکا تجربه کردند، باید تا 14 دسامبر سال 2020 صبر کنید. در آن زمان یک خورشید گرفتگی کامل در سراسر تنگه باریک جنوبی شیلی و پاتاگونیای آرژانتین اتفاق می‌افتد. چنین تجربه‌ای بسیار لذت‌بخش خواهد بود.

آیا تا کنون شما نیز تجربه یک خورشید گرفتگی حلقوی کریسمس را داشته‌اید؟ نظرات خود را درباره این موضوع با خوانندگان ما به اشتراک بگذارید

کشف نشانه‌هایی از حیات در سیاره زهره و ابرهای آن دانشمندان را متعجب کرد

روز گذشته دانشمندان و ستاره‌شناسان خبر جدیدی از سیاره فروزان زهره منتشر کردند که می‌تواند برای شناخت سرگذشت انسان بسیار امیدوار کننده باشد. کشف نشانه‌هایی از حیات در سیاره زهره و ابرهای آن دانشمندان را متعجب کرد

حیات در سیاره زهره

با اکتشاف جدید دانشمندان به نظر می‌رسد اسرار بسیاری در ابرهای بالاتر از سطح خفه کننده نزدیک‌ترین همسایه سیاره‌ای ما زهره، پنهان شده است. محققان ناسا اعلام کرده‌اند که ردپایی از «فسفین» (Phosphine) – مولکولی که به طور بالقوه توسط موجودات زنده تولید می‌شود – را در میان ابرهای این سیاره پیدا شده است. دانشمندان مدت‌ها است که حدس می‌زنند فضای ابری ناهید می‌تواند میزبان حیات باشد. با این وجود سطح این سیاره با دمای بالاتر از 800 درجه فارنهایت، مساعد زندگی نیست. تا کنون هیچ کاوشگری با این حرارت بالا بیشتر از چند ساعت زنده نمانده است؛ اما، جو این سیاره که از لایه‌های مخلوط ابرهای اسید سولفوریک تشکیل شده، می‌تواند گهواره‌ای منحصر به فرد برای شکل‌گیری روند رشد زندگی باشد. ستاره‌شناس «جین گریو» (Jane Greave) از دانشگاه کاردیف در ولز، در بیانیه‌ای از پیش ضبط شده توسط انجمن نجوم سلطنتی اعلام کرد:

ما می‌دانیم که مولکول فسفین یک نشانگر زیستی روی زمین است. نظریات جدید احتمال می‌دهند که در عرشه‌های ابری زهره نشانه‌هایی از زیستگاه‌های احتمالی وجود دارد و ممکن است میزبان اشکال کمی از زندگی باشد.

این آخرین کشف از حیات در سیاره زهره به صراحت وجود زندگی در دنیای دیگر را تایید نمی‌کند؛ اما می‌تواند نزدیک‌ترین احتمالی باشد که تا کنون در نظر داشته‌ایم. محققان یافته‌های خود را در مجلات Nature Astronomy و Astrobiology منتشر کردند و در این باره می‌گویند که تنها توضیح منطقی برای وجود این مولکول در سیاره زهره، این است که یا توسط یک موجود زنده تولید می‌شود یا از طریق برخی فرآیندهای شیمیایی که در حال حاضر برای علم ناشناخته است، ظهور می‌کند.

مولکول زندگی

دانشمندان هنوز موفق نشده‌اند به طور دقیق نحوه ایجاد این ترکیب را که می‌تواند در آزمایشگاه نیز تولید شود، مشاهده کنند. فسفین برای بسیاری از حیوانات سمی است و از این گاز قابل اشتعال بی‌رنگ در جنگ‌های شیمیایی و همچنین توسط کشاورزان برای از بین بردن آفات مقاوم استفاده می‌شود. فسفین (PH3) از یک اتم فسفر تشکیل شده که در بالای سه اتم هیدروژن گیر کرده است. گریوز درباره این اتم توضیح می‌دهد:

من دوست دارم فسفین را به عنوان پسرعموی شرور آمونیاک در نظر بگیرم. برای مقایسه بهتر باید بدانید که آمونیاک از یک اتم نیتروژن تشکیل شده که توسط سه اتم هیدروژن احاطه شده است. میکروب‌های بی‌هوازی که در محیط‌های فاقد اکسیژن روی زمین رشد می‌کنند، می‌توانند فسفین نیز تولید کنند.

این مولکول قبلا در جای دیگری از منظومه شمسی، در هسته سیارات مشتری و زحل وجود داشته؛ اما، حضور آن در شرایط فعلی ناهید بسیار تعجب‌آور است. گرمای خفه کننده و فشار خرد کننده روی این سیاره به قدری قدرتمند است که می‌تواند اتم‌های هیدروژن و فسفر را با هم له کند و در نتیجه گرما و فشار کافی برای تشکیل فسفین به این شکل وجود ندارد. غلظت فسفین بین 5 تا 20 قسمت در میلیارد تخمین زده شده که چیزی بیش از مقدار موجود در جو زمین است. با این حال برخی از محققان نسبت به یافته‌های فعلی تردید دارند و معتقدند که ممکن است در نحوه جمع‌آوری داده‌ها، اشتباهی صورت گرفته باشد.

تاییدیه نهایی

متاسفانه به دلیل همه‌گیری جهانی ویروس کرونا، مشاهدات دقیق‌تر برای تایید این ادعا به زمان بیشتری نیاز دارد. ستاره شناسان «هارولد مرویتس» (Harold Morowitz) و «کارل ساگان» (Carl Sagan) در سال 1967 در مجله Nature نوشتند:

شرایط موجود در ابرهای پایین زهره بیشتر از هر محیط فرازمینی دیگری که تا کنون شناخته شده، به شرایط موجود در کره زمین شبیه است. با وجود این، به دلیل چالش‌های لجستیکی رسیدن به آن جا و دمای بسیار بالای سطح سیاره، جستجوی نشانه‌های حیات در آن تا به امروز نادیده گرفته شده است.

ناسا و ESA شاهد روند مرگ یک ستاره درخشان بسیار بسیار دورتر از زمین بودند که بعد از تشعشعات فراوان سرانجام متلاشی شد. در ادامه این مطلب، رصد انفجار مرگبار یک ستاره در فاصله 70 میلیون سال نوری توسط تلسکوپ هابل ناسا را خواهید دید.

رصد انفجار مرگبار یک ستاره

ستاره‌شناسان موفق شدند با کمک تلسکوپ فضایی هابل، یک انفجار ابرنواختری را در فاصله 70 میلیون سال نوری از ما به ثبت برسانند. ناسا که طی یک سال گذشته در حال مشاهده کهکشان‌های دوردست بود، متوجه شد ستاره‌ای که در انتهای عمر خود تابشی به اندازه 5 میلیارد برابر خورشید داشت، تقریبا هیچ نوری از خود ساطع نمی‌کند. این ستاره در کهکشان مارپیچی خیره کننده NGC 2525 قرار داشت که در نهایت منفجر شد. ستاره‌هایی که در انتهای روزهای خود انرژی بسیار زیادی آزاد می‌کنند، محکوم به مرگ خواهند بود. تلسکوپ فضایی هابل برای اولین بار در فوریه 2018 شروع به تماشای این ابرنواختر با نام SN 2018gv کرده بود.

در حالی که ابرنواخترها در سرتاسر جهان پهناور ما، پدیده‌ای نسبتا رایج هستند، این مشاهده طولانی مدت هابل در مرور زمان و روند نابودی آن‌ها، اطلاعاتی شگفت‌انگیز و در عین حال یک یادآوری تلخ برای ما به همراه دارد. نباید فراموش کنید که حتی ستاره‌ها نیز دائمی نیستند.